صنعت در ایران گرفتار است؛ از سویی به دلیل وضعیت و شاخص‌های اقتصادی و تحریم‌های ظالمانه و از سوی دیگر به دلیل نبود برنامه و استراتژی توسعه؛ شاید بزرگترین ضربه را صنعت کشور از همین منظر می‌خورد.استراتژی توسعه صنعتی به مجموعه‌ای از جهت‌گیری‌های بلندمدت گفته می‌شود که از یکسو، چارچوب و نحوه ارتباط بخش صنعت کشور با اقتصادجهانی را تعریف می‌کند و از سوی دیگر به‌طور غیرمستقیم بر تخصیص منابع بین صنایع و یا گروه‎های صاحب‌نفوذ جامعه اثر می‌گذارد. به این ترتیب استراتژی توسعه صنعتی به مثابه نقشه راهی است که سیاست صنعتی کشور را تعیین می‌کند. در واقع، سیاست مذکور در بردارنده همه سیاست‌های صنعتی، تجاری، ارزی، پولی و مالی است که همگی در یک راستا و به صورت هماهنگ در جهت تحقق استراتژی توسعه صنعتی تنظیم می‌شوند.در چنین شرایطی، هنوز احکام مهمی‌که لازمه تدوین استراتژی توسعه صنعتی است روی زمین مانده است. به‌نظر می‌رسد در سایه همین ابهام و بی عملی است که صنایع در ایران، قربانی کمبود‌ها می‌شوند و در شرایطی که حرکت چرخ‌های صنعت می‌تواندمتضمن فعالیت اقتصادی مولد باشد، قطع برق صنایع به‌دلیل فعالیت ماینر‌ها و استخراج رمز ارزها، ارجح شناخته شده و این حرکت بی‌برنامه تداوم می‌یابد. از این‌رو انتظار می‌رود دولت سیزدهم نسبت به مشخص کردن جایگاه صنعت در اقتصاد ایران هر‌چه سریعتر اقدام کرده و با تدوین برنامه‌ای دقیق نسبت به اولویت‌بندی صنایع اقدام کند تا نقشه راه برای سال‌های پیش‌رو روشن باشد. در این شرایط سایر بخش‌ها از جمله سیاستگذاران حوزه انرژی با دریافت دقیق مسیر حرکت، خود را با وضعیت ترسیم شده تطبیق داده و لازم است فضا را برای رشد بخش مولد اقتصاد مهیا کنند. مهمترین دستاورد این اقدام مهار تورم افسارگسیخته، ایجاد اشتغال پایدار و همچنین بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی در جامعه خواهد بود.

عضو هیأت مدیره انجمن سنگ آهن ایران، با تکراری دانستن تحریم جدید اعلامی آمریکا بر ضد صنایع فلزی گفت: تحریم‌ صنایع فلزی ایران موضوع جدیدی نیست و از زمان خروج آمریکا از برجام نیز وجود داشته است.

برقراری مجدد نظام تحریم‌ها و متمرکزتر شدن آن بر صنایع بزرگ مانندِ فولاد، پتروشیمی، معادن، نفت، گاز، آلومنیوم و... نگرانی از تاثیرات تحریم‌ها را تشدید کرده است. اما چرا هجوم به صنایع بزرگ باید ما را در خصوص آینده صنایع خرد و متوسط نگران کند؟

مهرزاد اکبریان رییس انجمن سنگ آهن گفت:چین عمده ترین خریدار این محصولات است اما باز هم مشکل اصلی ما ترانسفر مالی بود تا جایی که مجبور شدیم نزدیک به 8 درصد هزینه نقل و انتقال مالی برای بازگشت ارز صادرات به کشور را به طرف های مختلف پرداخت کنیم.وی گفت:با توجه به اینکه اکثر صنایع درگیر تحریم‌ها بودند اما تحریم‌های آمریکا نتوانستند تاثیر آن‌چنانی بر روی صنعت معدن ایران داشته باشند.