وقتی امام موسی صدر در اواخرسال ۱۳۳۸ سرزمین مادری خود، ایران را به‌سوی لبنان ترک می‌کرد، علمای کم شماری را می‌شد پیدا کرد که توانایی تطابق خود با ظرفیت‌های جهان جدید را داشته باشند. او البته از مطالعه برای ریشه‌یابی عوامل عقب‌ماندگی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شیعیان لبنان آغاز کرد. او به‌عنوان یک عالم دینی، محصور در مطالعه نمانده و از مطالعه به گفت‌و‌گو رسید و از گفت‌و‌گو به عمل . روزی که با هدف ایجاد بسترهای مناسب برای گفت‌و‌گوی ادیان، تصمیم گرفت به عنوان یک روحانی شیعه در کلیسای کبوشیین سخنرانی کند، هیچ عالمی چنین حضوری را تجربه نکرده بود، حضوری که مصداق عینی و عملی برای تحقق آرمان گفت‌وگو بوده است. به این اعتبار،مؤسسه فرهنگی امام موسی صدر بحث «الگوهای گفت‌و‌گو» در اندیشه امام موسی صدر را برگزیده و با دعوت ازحجت‌الاسلام والمسلمین دکتر احمد مبلغی در این باب به گفت‌وگو نشسته است.