لابه‌لای نماهای جورواجور، ساختمان‌هایی با ظاهری نو جا باز کرده‌اند؛ سازه‌هایی که شاید شکل ظاهری‌شان در نگاه اول برایمان جالب باشد اما بی‌تردید چنین نماهایی به‌دلیل اینکه سنخیتی با فرهنگ و هویت ما ندارد، نمی‌تواند در طولانی‌مدت با ما و فرهنگ ما ارتباط برقرار کند. در سطح شهر که قدم می‌زنیم، دیگر نشانی از آجرهای اخرایی‌، کاشی‌های فیروزه‌ای و شیشه‌کاری‌های رنگی به چشم نمی‌خورد؛ دیگر کمتر نشانه‌ای از سبک و سیاق معماری ایرانی و اسلامی را می‌توان در سازه‌های شهرها پیدا کرد.