منطقه غرب آسیا به تدریج با واقعیتی به نام عراق جدید آشنا می‌شود، عراقی که از خاکستر بحران‌های حاصل از تقابل میان ایران و آمریکا بعد از سقوط صدام در این کشور سر برآورده است. هویت سیاسی عراق جدید اگرچه هنوز به طور کامل روشن نیست اما نشانه‌های مهمی در این صحنه برای فهم ماوقع به یاری ما می‌آیند؛ نشانه‌هایی که بخش عمده آن به فروپاشی خاموش نظم شکل گرفته در بغداد از سال 2003 تا کنون باز می‌گردد؛ از به حاشیه رفتن بازیگران سنتی همچون حزب‌الدعوه بعد از 12 سال قدرت مطلق تا توسعه نفوذ مقتدی صدر و جریانش که بی شک ستاره اصلی فصل جدید تاریخ عراق خواهد بود.