شعار سال قبلا در خصوص اولویت حذف یارانه بنزین از بین سایر موارد اعلام موضع نموده و بیان داشته بود که اولین مورد باید قطع یارانه بنزین با تخصیص بنزین به هر کد ملی باشد. هیچ ضرورتی هم به ایجاد التهاب در بازار با دستکاری آرد و نان و سایر موارد نبود. اما مورد توجه قرار نگرفت. حال سوال اینجاست که با این وضعیت و با توجه به قول‌های عدیده در خصوص عدم تغییر قیمت بنزین تا پایان سال، آیا صلاح هست که بحث قطع کارت سوخت جایگاه دار‌ها و برهم ریختگی بنزینی را دنباله گیری کنیم. آیا دوستان ما به پیامد‌های برخی فعالیت‌ها اندکی می‌اندیشند یا خیر؟

پس از کش و قوس‌های فراوان و تأیید و تکذیب‌های مکرر نهایتا دولت تصمیم به افزایش قیمت بنزین گرفت. اینکه اتخاذ این تصمیم و اجرای آن توسط دولتی که به اذعان خود حامیان سیاسی دولت در پایین‌ترین سطح مقبولیت و کارآمدی قرار دارد چگونه می‌تواند منافع عموم مردم را تامین کند

پمپ بنزین‌ها دوباره شلوغ شدند. صف‌های طولانی خودرو برای دریافت یک باک بنزین شکل گرفته است تا شاید چند لیتر بیشتر بنزین به دست‌ آید. همه از این خبر واهمه داشتند که قرار است بنزین سهمیه‌بندی شود و نرخ دوم آن به 2500 تومان برسد.گرچه اخبار سهمیه‌بندی فعلا تکذیب شده است، اما به نظر می‌رسد که این تکذیب‌ها بیشتر مربوط به موعد زمانی سهمیه‌بندی است. زیرا شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی پیش‌تر اطلاعیه‌ای منتشر کرد که بر اساس آن مالکان خودرو و موتوسیکلت که به هر دلیلی کارت سوخت ندارند، می‌توانند با مراجعه به سامانه www.mob.gov.ir و همچنین اپلیکیشن دولت همراه یا کد دستوری #4* به‌منظور دریافت کارت سوخت تقاضای خود را ثبت کنند.