جوان گرایی و شعار‌هایی از این جنس در ایران بدلیل نبود مصادیق عملی و رفتاری و متاسفانه وجود مصادیق استفاده ابزاری از جوانان، تبدیل بنوعی ادعای گل درشت شده است. جوان ایرانی زمانی حق ابراز وجود دارد که زبان افکار پدرخوانده‌های پشت پرده باشد. جوان ایرانی زمانی حق ابراز وجود دارد که برخوردار از رانت خانوادگی، حزبی و گروهی باشد. جوان ایرانی زمانی حق ابراز وجود دارد که تابع محض بنیادگرایی‌ها و ایدئولوژی‌ها باشد. بغیر از جوانان دهه ۴۰ و ۵۰ که الان پدرخوانده‌های پشت پرده هستند و توانستند در سال‌های اول انقلاب ایفای نقش کنند، هیچ نقشی به جوان ایرانی داده نشده و جوان ایرانی بنوعی رانده شده و حتی با ایده ال گرایی‌ها، زیاده خواهی‌ها، حاشیه رانی‌ها و تحمیل فشار‌های نامتعارف و انکار نیاز‌های آن، بنوعی سرکوب هم شده است.

جناح‌های سیاسی در جریان رقابت‌های انتخاباتی، در مسیر کسب آرای بیشتر نظر به جلب نظر جوانان به ویژه رای اولی ها دارند تا با جذب این گروه‌های اجتماعی شانس موفقیت در انتخابات را برای خودشان افزایش دهند.آرای خاکستری نه اصلاح طلب و نه اصولگرا هستند، در آینده نزدیک در جریان رقابت های انتخاباتی نکته تمرکز جناح های سیاسی برای کسب آرای بیشتر خواهند شد .

سلیمی‌نمین تحلیلگر مسائل سیاسی گفت: دولت احمدی‌نژاد شعار جوان‌گرایی داد اما در واقع صداقت لازم را نداشت و به نوعی بیشتر جریان‌ها را بازیچه خودش قرار داد. بنابراین، باید دقیق‌تر بررسی کرد. عده‌ای آمدند و مشاوران جوان راه انداختند و این حرکتی شد برای به خدمت گرفتن بعضی تشکل‌های جوان.