با نزدیک شدن به اسفندماه 98 فضای حاکم بر ادبیات گروه‌های سیاسی انتخاباتی‌تر از قبل شده است. در این میان هر طیف ایده‌ای را در دستورکار قرار داده و تلاش دارد راه را برای فتح پاستور توسط نیروهای نزدیک به خود هموار سازد. یکی از مکانیسم‌های انتخاباتی چند به‌علاوه چند می‌گوید و دیگری همچنان میان دوراهی ائتلاف یا لیست مستقل سبک و سنگین می‌کند. آن یکی هفت‌ماه مانده به انتخابات همچنان اندرخم تئوری‌پردازی بر سر وحدت یا کثرت گیر کرده و یکی دیگر هم حضور خود و نیروهای نزدیک به خود را منوط به اما و اگرهایی می‌کند که انتظار دارد محقق شود. خلاصه در این میان تعبیر «انتخابات پرشور» به کلیدواژه همه نیروهای سیاسی از هر طیفی که فکرش را بکنید تبدیل شده و هریک تلاش دارند مطالبات و ایده‌های خود را با همین ویترین ارائه دهند. با این حال در همین چارچوب کلی، جزئیاتی در جریان است که بررسی دقیق‌تر آنها ضروری به‌نظر می‌رسد.

جواد امام، عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان در پاسخ به این سوال که کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان طرح مشارکت مشروط اصلاح‌طلبان را تهدید تلقی کرده است و گفته بر اساس مر قانون عمل خواهد شد گفت: از نظر ما طرح این موضوع انتظار است، نه تهدید! انتظار مُر قانون است نه اعمال سلیقه! چون تاکنون شاهد این بودیم شورای نگهبان، در مورد افرادی که در انتخابات نامزد شدند و ثبت‌نام کردند، گفته ما فرصت کافی برای بررسی صلاحیت‌ها نداشتیم. بحث بر سر این موضوع است که آقایان می‌گویند ما باید صلاحیت‌ افراد را احراز کنیم، در صورتی‌که افراد دارای صلاحیت هستند، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. نظر آقایان این است که افراد صلاحیت ندارند، ما باید صلاحیت‌شان را احراز کنیم. اختلاف در اینجاست. قانون مراجع چهارگانه‌ای را هم مشخص کرده که بر اساس استعلام از این مراجع چهارگانه اگر خلافش ثابت نشود افراد دارای صلاحیت هستند.

سعید حجاریان در مطلبی نوشت: روحانی استعفا دهد تا اسفند امسال در ۲ انتخابات همزمان، مجلس و دولتی همسو شکل بگیرد.