مقايسه ايران در ميدان دادن به انرژي هاي تجديدپذير براي تامين برق با کشورهاي توسعه يافته حکايت از سهم پايين انرژي هاي پاک در تامين برق کشور دارد؛ به طوري که طبق ارزيابي ها سهم انرژي هاي تجديدپذير در ظرفيت اسمي توليد برق کشور به يک درصد مي رسد. اما چرا انرژي هاي تجديدپذير که به دليل مزايايي مانند پتانسيل بالا در جذب نقدينگي هاي سرگردان، ايجاد اشتغال پايدار در مناطق محروم و روستايي، حفظ محيط زيستي سالم و جذابيت براي سرمايه گذاران خارجي و داخلي به طلايي ترين نيروگاه ها شهرت دارند و از سوي ديگر با شرايط اقليمي و مصرفي ايران کاملا منطبق هستند، همچنان با پايين ترين رقم تخصيص بودجه اي و سهم اندک در توليد برق کشور روبه رو هستند؟ .

در حال حاضر ۴۵ درصد نیروگاه‌های تجدیدپذیر کشور از نوع بادی، ۳۵ درصد از نوع خورشیدی، ۱۶ درصد از نوع برقابی کوچک، دو درصد از نوع بازیافت حرارت و دو درصد نیز از نوع زیست توده است. این در حالی است که بیشترین ظرفیت نصب شده انرژی‌های نو ایران مربوط به نیروگاه‌های بادی است.