با روی کار آمدن دولت جدید در شهریور ۱۴۰۰ و تغییر مدیریت شرکت پالایش و پخش، به دلیل شناخت کم و ایجاد نشدن هماهنگی لازم، شاهد کاهش تولید میانگین بنزین پالایشگاه‌های کشور هستیم. در حالی که بر اساس آمار منتشر شده‌ی قبلی، تولید روزانه بنزین ۱۱۵ میلیون لیتر در روز بود.

اولین نشانه این تغییرات و شاید تحقق واهمه زنگنه بررسی جدی ۱۴ پرونده مبهم عملکردی این وزیر ویارانش در کمیسیون اصل ۹۰ مجلس است.

فشارهایی که طی ماه‌های اخیر بر بیژن زنگنه وزیر نفت تحمیل می‌شود، از این دست فشارهای سیاسی بی‌حاصل و مصداق بارز بازی دو سر باخت است که نه برای سیاسیون مخالف زنگنه سودی دارد و نه برای صنعت نفتی که همین حالا هم زیر فشار سهمگین تحریم‌ها قرار دارد.

این روزها در رسانه‌ها درباره فاز ۱۱ میدان گازی پارس جنوبی بسیار گفته و نوشته شده است. از یک‌سو شاهد بارگیری جکت فاز ۱۱ از قشم هستیم تا به‌طور رسمی اجرای پروژه فاز ۱۱ آغاز شود و از سوی دیگر انتقاد برخی رسانه‌ها به وزیر نفت به دلیل تأخیر در اجرای این پروژه اوج گرفته است. اجازه دهید ماجرای فاز ۱۱ پارس جنوبی را به‌طور ساده مرور کنیم.

حکایت مدافعان بیژن زنگنه وزیر نفت دولت روحانی به گونه ای شده که گوئی مخالفان و منتقدان وی در تلاش هستند تا پاکدستی وی را مورد تعدی قرار دهند.

فشار، شایعه و ابهام‌آفرینی درباره یکی از اصلی‌ترین چهره‌های دولت حسن روحانی تمامی ندارد؛ او کسی نیست جز بیژن نامدارزنگنه، وزیر نفت، باسابقه طولانی در صدارت. یک روز از اختلاف او با محمدجواد ظریف، وزیر خارجه، روزی از چالش با سیدمحمود علوی، وزیر اطلاعات و شاید روزی دیگر از بحث و جدل سکاندار وزارت نفت با رئیس‌کل بانک مرکزی شایعه‌سازی صورت پذیرد. ترفند منتقدان و مخالفان برای ایجاد چالش بین وزارت نفت و دولت با قرارگاه سازندگی هم جواب نداده و بهترین و البته مشکوک‌ترین روش برای زدن و تخریب چهره زنگنه طرح شائبه فساد او با کارت‌های مشکوک بانکی در دفترش است. زنگنه اما ایستاده و در مقابل فشارهای درون مجلس تا فشار رسانه‌های اصولگرا و البته طیفی از دلواپسان در فضای مجازی تسلیم نمی‌شود. راز این فشارهای تکراری و سوژه‌های خبری مبتنی بر شایعه و ایستادگی مرد شماره یک وزارت نفت ناشی از چیست؟