یکی از ویژگی‌های ایران امروز، فقدان احزاب نیرومند دارای شناسنامه و کارکرد شفاف و مطابق با استاندارد و فعالیت احزاب موفق در سایر کشورهاست. اعضای احزاب ایرانی عموماً تنها در زمان انتخابات مجلس و ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا دور هم جمع می‌شوند و منابعی را تهیه و هزینه تبلیغات می‌کنند و پس از انتخابات نیز چراغ فعالیت‌ها را خاموش می‌کنند تا انتخابات بعدی.