پس از طرح واژه «گشایش اقتصادی» و حواشی مربوط به آن در دو هفته گذشته جناب آقای سلاح‌ورزی، نایب رئیس اول اتاق بازرگانی ایران چالش همفکری را با این پرسش در توییتر طرح کردند: «به نظر شما گشایش واقعی برای اقتصاد ایران چگونه ایجاد می‌شود؟» از آنجا که یکی از افراد مخاطب ایشان بودم، تلاش کردم تا به قدر فهم خودم به این پرسش پاسخ دهم. این یادداشت در پاسخ به آن چالش نوشته شده است.

شورای عالی بورس در حالی با راه‌اندازی بورس املاک موافقت کرده که برخی کارشناسان آن را بازاری غیر ضروری دانسته و درباره خطر شکل‌گیری بازار جدید سفته‌بازی در آن هشدار می‌دهند.

بعد از علنی شدن پیامدهای سیاست ارزی یک‌سال اخیر در حوزه واردات، وجه دیگر پیامدها در بال دیگر تجارت خارجی؛ یعنی صادرات عیان شده است. آمارهای جدید متولیان تجاری نشان می‌دهد در یک سال اخیر همان‌گونه که دلار ۴۲۰۰ تومانی موجب به افزایش عطش برای واردات کالا شد، تعداد صادرکنندگان نیز با رویه‌های بازگشت ارز به طرز عجیبی افزایش یافت. به گونه‌ای که، بیش از ۶ هزار و ۴۰۰ صادرکننده جدید به تعداد صادرکنندگان کشور در سال ۹۷ اضافه شده که در سال‌های ۹۴ تا ۹۶ هیچ‌گاه در این لیست قرار نداشتند.

128؛ عددی است که بانک جهانی بواسطه آن از رتبه ایران برای انجام کسب و کار در میان 190 کشور دنیا حکایت می‌کند. فضای کسب و کار در ایران زیاد مطلوب نیست و زمان زیادی است که کارشناسان اقتصادی و فعالان بخش خصوصی درباره آن هشدار می‌دهند و معتقدند که اهمیت آن بیشتر از هر تحریم و تهدیدی است. محمدرضا نجفی منش، رئیس کمیسیون تسهیل کسب و کار اتاق تهران درباره گزارش جدید بانک جهانی به «ایران» می‌گوید:«در تفسیر گزارش بانک جهانی باید به دو مسأله توجه کرد؛ یکی نمره و دیگری رتبه. امسال نمره ایران نسبت به دوره قبل نزدیک به 2.5 نمره بهبود داشته است اما چون بقیه تلاش بیشتری کردند، رتبه اندکی پایین آمده است. در بعضی شاخص‌ها مثل تجارت فرامرزی، ایران بیشترین پیشرفت را تجربه کرده است. این نکته نشان می‌دهد در هر قسمتی از فرآیند کسب و کار که تلاش کنیم، نمره ایران قابل افزایش است. در حال حاضر، نمره شاگرد اول کلاس 86 است ما 30 نمره با آن فاصله داریم. در گزارش بانک جهانی 10 سرفصل وجود دارد که هر کدام‌شان کاملاً نشان می‌دهند در چه حوزه‌هایی چه اقداماتی باید انجام داده شود.

نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران ضرورت به نتیجه رسیدن اصلاح و بازنگری در آیین‌نامه راه‌اندازی اتاق‌های مشترک را عامل به طول انجامیدن تأسیس اتاق‌های مشترک بازرگانی و شوراهای مشترک بازرگانی جدید عنوان کرد.