مجموعه نوشتار حاضر، تلاش دارد رأی دادن را به مثابه یک «کنش سیاسی در بطن نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان امر گفتمانی» مشخص ساخته و میزان وابستگی این امر را به نوعی «مفصل‌بندی گفتمانی» تبیین نماید.

مشارکت سیاسی به عنوان یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های توسعه اجتماعی و سیاسی از لایه‌های مختلفی برخوردار است. این مشارکت می‌تواند از رأی دادن گرفته تا انتخاب شدن به عنوان مقام اجرایی و سیاسی را دربر گیرد (راش، ۱۳۸۷).مردم و نخبگان سیاسی در کشورهای مختلف نسبت به رأی دادن دیدگاه‌های متفاوتی دارند. فراتر از این، در قانون اساسی این کشورها نیز رویه‌ها و ترتیبات قانونی متفاوتی نسبت به رأی دادن در نظر گرفته شده است. در برخی از کشورهای جهان، شرکت در انتخابات اجباری است.