قبل از اجرای طرح تنفس و صیانت از جنگل‌های هیرکانی، تنها ۱۰ درصد از کل چوب مورد نیاز اصناف و صنایع کشور، از این جنگل‌ها وارد شده و ۹۰ درصد آن از طریق واردات و بازیافت و ... تامین می‌شد. با توجه به فشار نابود کننده وارد شده به منابع طبیعی و جنگل‌های هیرکانی، حجم این جنگل‌ها در عرض ۱۵ سال، به نصف کاهش پیدا کرد و کشور را در آستانه فاجعه زیست محیطی قرار داده است. اجرای طرح تنفس از سال ۱۳۹۶ و مصوب شدن، قطع هرگونه بهره برداری از جنگل ها، روزنه امیدی برای احیا جنگل‌ها در یک بازه ۳۰ ساله بود. اما قرار دادن یک تبصره در این طرح از سال ۱۳۹۸، فضا را برای تداوم جنایت و بهره برداری کثیف از جنگل‌ها به بهانه تمیز کردن محیط جنگلی از درختان پوسیده فراهم ساخت. موضوعی که مافیای چوب و نابود کنندگان منابع طبیعی با لابی و تطمیع برخی از نمایندگان گذشته و حال مجلس، قصد تداوم آن را داشته و سکوت وزارت جهادکشاورزی در این خصوص جای، اما و اگر فراوان دارد؟ ساداتی نژاد دقیقا چه پاسخی به متن گزارش حاضر دارد؟ در هر کجای دنیا بود، با همین گزارش می‌شد وزیر را استیضاح و خلع ید کرد. منتظر دریافت توضیحات هستیم.

به دنبال انتشار گزارش واگذاری بخشی از جنگل‌های هیرکانی در مازندران به اشخاص با حکم قضایی، دستگاه‌های نظارتی به موضوع ورود کرده و فعلا آنرا متوقف کردند تا با بررسی دقیق، تصمیم نهایی گرفته شود.

اعمال روش‌های مختلف جنگلداری زخم‌های سرباز و در برخی مواقع ترمیم ناپذیری بر پیکره جنگل‌های شمال وارد نموده است که نیاز به بررسی و بازبینی مجدد، با رویکرد به اصل جنگل یعنی شناخت همه جانبه سازندگان اکوسیستم جنگل یعنی گیاهان از دریچه اکولوژی رفتار و روابط پیچیده آن‌ها با محیط فیزیکی زیستگاه یا رویشگاه دارد.

خزان درختان جنگلی در شمال کشور سال‌هاست که شروع شده و حداقل در ۴۰ سال اخیر سطح جنگل‌های هیرکانی از سه‌میلیون و ۶۰۰ هزار هکتار به حدود یک‌رمیلیون و ۸۰۰‌ هزار هکتار یعنی تقریباً به نصف رسیده است

انتقال آب خزر به سمنان برای ایران از انفجار چرنوبیل شوروی سابق و یا انفجار مخازن مواد شیمیایی شرکت بوپال هند خطرناک‌تر است اما بناست قراردادهایی منعقد شود و در پی آن صنایع بزرگ و سنگین آب‌بر در سمنان مستقر شوند.

واکنش مراجع علمی و تخصصی به موافقت مشروط عیسی کلانتری با اجرای "طرح انتقال آب خزر به کویر مرکزی ایران" همچنان ادامه دارد. کارشناسان هشدار می دهند این طرح می تواند جنگل های هیرکانی را نابود و اکوسیستم منطقه از حالت تعادل خارج کرده، زندگی مردم را در استان های شمالی تحت تاثیر قرار دهد.

یک فعال محیط زیست گفت: برای حفظ و ترمیم محیط زیست قانون داریم اما همتی برای اجرای آن وجود ندارد.