طبق بررسی یونیسف، در کشورهایی با کمترین میزان توسعه‌یافتگی، از هر چهار کودک بین ۵ تا ۱۷ سال، یک کودک مشغول به کاری است که مانع از رشد او شده و سلامتی‌اش را به خطر می‌اندازد.

وقتی صحبت از کودکان کار به میان می‌آید دقیقاً از چه چیزی صحبت می‌شود و این تعریف، چه جمعیتی از کشور را در برمی‌گیرد؟ این پرسشی است که پاسخ آن از زبان آمار بسیار تلخ است؛ زیرا طبق آمارهای رسمی، کودکانی که سر چهارراه‌ها گل می‌فروشند و شیشه خودروها را تمیز می‌کنند یا کودکانی که در گوشه و کنار شهر مجبور به زباله گردی می‌شوند، فقط بخش کوچکی از جمعیت کودکان کار را در بر می‌گیرند و در این میان کودکانی هستند که حتی در مشاغلی سخت و به قول سازمان جهانی کار، مشاغل پرخطری کار می‌کنند که بزرگسالان نیز از انجام آنها ابا دارند.