یکی از موارد جهل، عدم تشخیص صحیح زمان ایثار و فداکاری است. بسیاری از ما در اثر برداشت غلط فکر می‌کنیم در برابر هر منکری باید سینه چاک کرده و درگیر شویم. با این ذهنیت خطر و ضرر را می‌پذیریم. اما آیا اسلام از ما خواسته در برابر هر منکری آسیب‌ها را تحمل کنیم؟

آیت‌الله سروش محلاتی استاد دروس خارج حوزه علمیه گفت: گویی ما در جامعه منکر زده زندگی می‌کنیم، نه به خاطر وجود منکر در جامعه بلکه به خاطر اینکه علاوه بر وجود منکر در جامعه، چه بسیار کسانی مدعی امر به معروف و نهی از منکر هستند که خود گرفتار منکر هستند و گمان می‌کنند که با نهی از منکر خود می‌خواهند جلو منکر را بگیرند درحالی که منکری بر منکرات می‌افزایند. امام حسین (ع) به ما آموخت که چگونه باید نهی از منکر کرد و نهی از منکر چه ضوابطی دارد.

صدور پیاپی فرمان‌ها، قوانین، بخش‌نامه‌ها و دستورالعمل‌‎ها حاکی از آن است که فرمان هشت ماده‌ای امام، بخشنامه آیت الله شاهرودی که تبدیل به قانون شد، دستور العمل آقای لاریجانی و بعد آقای رئیسی در طول این بیش از ۴۰ سال از «آزادی‌های مشروع و حقوق شهروندی» حراست نکرده، بلکه دامنه نقض این حقوق و آزادی‌ها به قدری گسترش پیدا کرده که هر رئیسی که آمده، با توجه به اشرافی که بر زیرمجوعه خود داشته، لازم دیده دستورالعمل جدید صادر کند.

یک استاد حوزه علمیه قم معتقد است اگر در جامعه‌ای کسانی که به‌صورت ظاهری و شعاری از دین استفاده می‌کنند، صدایشان بلند است و تأثیرگذار و محترم هم هستند، این جامعه در مسیر ضد تفقه پیش می‌رود و وضع آن خطرناک است.