بعضی از برداشت های احمقانه معتقدند که ارایه تصویری پوپولیستی از شرایط کشور، می تواند کمک کار مناسبی در افزایش امید باشد. این در حالی است که آسیب شناسی درست و انعکاس واقع گرای موضوعات در کنار مشارکت طلبی همگانی است که می تواند کشور را به سمت توسعه و تعالی به حرکت درآورد نه غلو و مقایسه های احمقانه و نگاه های پوپولیستی. اقتصاد ایران از نظر حجم تولید ناحالص داخلی ، بیست و یکمین اقتصاد دنیاست، اما وقتی پای سرانه ها( نسبت به جمعیت) ،شاخص های رفاهی ، شاخص فلاکت ، ضریب جینی ،میزان درامد سرانه، نرخ رشد اقتصادی، نرخ تورم و غیره به میان می آید ، اقتصاد کشور وضعیت خوبی ندارد. لطفا خائن به کشور خود با در پیش گیری رویکردهای منافق صفتانه نباشیم. کشور در حوزه تولید و اقتصاد مشکل دارد و نیازمند مدیریت و سیاستگذاری منجر به کاهش و رفع موجود است. نیازی هم به بی خاصیت بازی هایی نظیر کتمان حقیقت و جهت دهی به آمار و ارقام نیست.

رشد اقتصادی پارسال نسبت به سال قبلش (۱۳۹۶) با نزول ۸.۶ درصدی به منفی ۴.۹ درصد رسید؛ اتفاقی که به نظر می‌رسد فقط به نفت و تحریم‌هایش ارتباطی ندارد؛ چراکه اوضاع نفتی ایران در نیمه اول پارسال اصلاً بد نبوده است.با این حال در اقتصاد نفت‌محوری مانند اقتصاد ایران فعالیت‌های عمرانی در کنار دیگر فعالیت‌های صنعتی و خدماتی به درآمدهای نفتی وابسته هستند و زمانی که این درآمدها تحت تأثیر تحریم‌ها کاهش پیدا می‌کنند کل چرخه اقتصاد مختل می‌شود.