علیرضا زاکانی، شهردار تهران درباره اقدامات قرارگاه اجتماعی برای ریشه کن کردن زباله گردی کودکان اعلام کرد که شهرداری تمهیداتی اندیشیده تا پایان سال این عارضه از سطح شهر از بین برود. عارضه‌ای که او از آن صحبت می‌کند متوجه کودکانی است که اتفاقا توسط پیمانکاران شهرداری ( زباله گردی، فضای سبز، نظافت شهری) و خانواده های خودشان( دست فروشی ، تکدی گری و حضور در سر چهار راه ها و پشت چراغ قرمز) استثمار می‌شوند. تقریبا مطمئن هستیم که این صحبت های زاکانی هم باد هواست و موفق نمی شود. شهرداری که پول می خواهد و برون سپاری های ارزان تر ، پیمانکاری که کاهش هزینه را مطرح می کند، کودکی که مجبور است کار کند و دیوار حاشایی که بالاست . فوقش در پایان سال می گویند کدام کودک زباله گرد؟ آنهایی که می بیند خودشان سرخود و مستقل و برای خودشان کار می کنند و شهروندانی که بدلیل شدت درگیری های روزانه ، بی تفاوت از کنار توجیهات مدیران شهری می گذرند و زندگی پستی که بدون اراده یا توان و تمایل به ایجاد تغییر و حفظ کرامات انسانی و احترام به حقوق کودکان، جریان خواهد داشت تا بهشت زهرا. بدرود تا مواجه بزرگ در روز حساب .

طی گزارشی مشخص شد که: خشونت در رابطه با کودکان کار جدی است،در مورد وضعیت بسیار سخت کودکان کار کارگاهی اطلاعات بسیار وجود دارد؛ مشاهدات و تجربیات بیش از ۲۰ سال جمعیت امام علی نشان می دهد که کودکان کار سرچهارراه ها باند نیستند،در حوزه کودکان کار زباله گرد شاهد باند ساختارمند هستیم!و امکان اعمال خشونت به نیروی کار یکی از انگیزه‌های بکارگیری کودکان است.