نه رسانه بی ادبیم، نه گردنه گیر، نه بداخلاق و نه غیر تخصصی. باور بفرمائید وصف حال و بیان صفت کردیم و هیچ قصد توهین و تمسحری نسبت به آقای سید صولت مرتضوی وجود ندارد. خنده مان می‌گیرد از وضع و حال خودمان که بعضی از دانشجویان دکتری دانشگاه‌های ما، سید صولت‌ها را در جیب کوچک شان می‌گذارند و آن وقت جناب سید صولت می‌شود وزیر ما؟ خدا نیامرزد بد کنندگان به این آب و خاک و این دین و شریعت را. نمایندگان محترم مجلس چطور باید جواب سوگند نمایندگی شان را نزد خداوند بدهند، گردن حودشان. در این میان، میرسلیم، نمایندگان مجلس یازدهم را مدیران خوب انقلاب توصیف می‌کند. توصیفی که بنظر می‌رسد توصیف کننده اش نه انقلاب را بخوبی درک کرده و نه مدیر در تراز انقلاب اسلامی را می‌شناسد. از حاشیه‌ها کم می‌کنیم، حسب وظیفه دینی و حرفه ای، استخوان گلوی بعضی از مدیران و خار چشم بعضی‌های دیگر هستیم تا زمانی که درست کار کنند و یا با یک خداحافظی ما و ۸۵ میلیون جمعیت ایران اسلامی را خوشحال کنند. قاعده گام دوم انقلاب این است، دوست هم نداشته باشی مجبوری اجرا کنی. یا حرکت یا خداحافظی. متن خبر را مطالعه کنید و ببینید چقدر مربوط به حوزه تخصصی ایشان است و چقدر حاشیه گویی کرده و چقدر برخی از آمار و ارفام، جای سوال دارد.

یکی از امور آشکار درباره جامعه معاصر ایران وجود «فساد سیستمی» در نظام اداری آن است. یکی دیگر از امور آشکار هم این است که این فساد را عموماً افرادی انجام می‌دهند که نه تنها «آقازاده» بلکه «تحصیلکرده» هم هستند