بار‌ها برای نوشتن از برنامه‌ی عصر جدید از زوایای مختلف، دست به قلم برده‌ام و دست از آن کشیده‌ام. چیزی که امروز مرا مجاب به نگارش می‌کند، روندی است که استمرار آن را آسیب به ماهیت برنامه می‌دانم. بهرحال تولید برنامه‌ای با مخاطب انبوه تلویزیونی در راستای سنجش و پرورش استعداد‌های این کشور را به هر کم و کیف اتفاقی میمون می‌دانم. اینکه کودکان، نوجوانان و جوانان این دیار که شاید تا سال‌های سال مجال دیده شدن نداشتند، عرصه‌ی ظهور و بلوغ استعدادشان را می‌یابند به هر روی مثبت و محترم است.