نانوا‌ها برای خودشان ملوک الطوائفی شده اند. قشری عموما بهانه گیر و کاسب با قوت مردم. مدعی هستند که نمی‌صرفد، اما حاضر به ترک حرفه هم نیستند. از کم فروشی در وزن دارند تا گران فروشی در قیمت نان و آپشن دار کردن نان برای گران فروشی. حتی بعضا قاچاق آرد. اما حالا مسئله دیگر فردی و شخصی نیست. با عدم رعایت میزان نمک (۸۰۰ گرم در ۱۰۰ کیلو آرد)، شرایط برای کاهش کیفیت نان و افزایش دور ریز، فراهم شده است. مسئله‌ای که پای اقتصاد ملی (در برابر اقتصاد خانوار) را پیش می‌کشد. آیا هنوز هم باید مماشات کرد!

با افزایش نیافتن قیمت نان طی پنج سال گذشته تنور عرضه چندنرخی نان خصوصا نان سنگک و بربری در مناطق و محله‌های مختلف کشور داغ داغ است. خواه این نانوایی‌ها آردشان را با نرخ آزاد خریداری کرده باشند خواه به صورت یارانه‌ای. از طرفی آنچه از شواهد و قرائن امر پیداست نانوایان به دلیل تثبیت قیمت نان در پنج سال گذشته و افزایش هزینه‌های جانبی آن از کیفیت و حجم چانه به طرز قابل ملاحظه‌ای کاسته‌اند.

در ماه‌های گذشته بارها اعلام شد که از کیفیت نان کاسته شده است و در کنار آن نان‌های سفارشی بیش از نان معمولی، در برخی از واحدهای صنفی نانوایی عرضه می‌شود.رئیس اتحادیه نانوایان سنتی اظهار کرد: دولت قیمت سقف و کف و قیمت دستوری برای نان واحدهای آزادپز در نظر نگرفته و واحدها با توجه به هزینه تمام شده و موقعیت جغرافیایی، نرخی برای محصولات خود در نظر می‌گیرند.