بار‌ها مراتب اعتراض خودمان از برخی از رویه‌های ناقص دنباله گیری شده در دادسرای فرهنگ و رسانه و دادگاه‌های تخصصی مرتبط را خدمت رئیس قوه قضائیه اعلام نموده ایم. تاکید داریم که قانون مطبوعات فاقد ضمانت‌های کافی و وافی حمایت از رسانه بوده و الزاما نیازمند بازنگری است. تاکید داریم که با وجود اهمیت رسانه‌ها در گام دوم انقلاب، هنوز هم ردپای برخی جهت گیری‌ها در خواباندن صدای رسانه‌ها (آنهم به شیوه‌های مثلا قانونی) می‌شنویم. با قاضی کوشکی در خصوص یک پرونده خاص صحبت مستقیم کردیم، پذیرفتند، اما با توجیه بسته بودن اختیارات قانونی، حکم دیگر دادند. آقای اژه‌ای عزیز، هشدار با اهمیت امنیتی بالا می‌دهیم که فساد از اعمال سلیقه و توصیه و سفارش و سو استفاده از خلا قانونی گذشته و شاهد ایجاد نوعی باند‌های فساد در پوشش‌های پیچیده نفاق و نفوذ هستیم. از ارکان اصلی مقابله با این باند‌ها در گام دوم انقلاب، رسانه‌ها بدلیل توانمندی بالای شان در ساخت خدمات اطلاعاتی - ارتباطی، تحلیل گری‌های پایه‌ای مستمر، درگیری عملیاتی با مسائل هستند. خفه کردن رسانه‌ها زمینه را برای حضور رسانه‌های غیر مستقل و فروخته شده و ترک صحنه توسط افراد سالم و صالح (سربازان صالح علی)، فراهم می‌سازد. آقای قاضی القضات، لطفا با حساسیت به این چند خط توصیه مشفقانه نگاه کنید.

می‌گفتند صدام بی‌محابا با متخلفین برخورد می‌کند. یعنی اگر کسی عقب‌نشینی یا کوتاهی کند، صدام با او برخورد و اعدامش می‌کند؛ اما در ایران با رحمت و رأفت برخورد می‌کنند و لذا نیروهای مسلح حساب نمی‌برند. به همین دلیل دغدغه‌ای ایجاد شده بود.

رئیس جمهور با بیان اینکه آیا می‌توانیم با شنود مردم را محاکمه کنیم؟، گفت: با شنود نمی‌شود مردم را محاکمه کرد؛ در شنود، یک سرباز یا کارمند معمولی این نوار را پیاده می‌کند؛ نمی‌فهمد که چه است؛ قبل و بعدش نمی‌فهمد که چه می‌گوید.