دو سال و نیم بعد از رانش کوه در روستای خِرِشک شهرستان رودبار شاهد اشک‌ها، بغض‌ها و سرگردانی اهالی هستیم، هنوز هیچ اتفاقی که نتیجه مثبت و عملی به همراه داشته باشد را شاهد نیستیم، راه‌های دسترسی و زیرساخت‌ها علی‌رغم داشتن مصوبه، نیمه کاره رها شده و اهالی بی‌خانمان روستا همچنان مجبور‌ به ادامه زندگی در شرایط سخت هستند. باید پرسید که آیا شهرستان رودبار فرماندار دارد؟ اگر پاسخ مثبت است ، دست به دست کنید برسد به دست جناب فرماندار. سلام برسانید و بگویید در مرحله بعد و خدای ناکرده تداوم کم توجهی ها، با ادبیات دیگری صحبت خواهیم کرد که تغییرات را رقم خواهد زد. اختیار و انتخاب با شما (کتره و گمج ، دو اصطلاح شمالی در معنای کفگیر چوبی و ظرف تهیه خورشت از جنس سفال است).

وضعیت جاده‌های کشور به هیچ وجه خوب نیست. این بد بودگی فاجعه آمیز را نباید صرفا به حساب کمبود بودجه یا تحریم گذاشت. دزدی‌های احتمالی برخی از پیمانکاران و ضعف نظارت بر پروژه‌های عمرانی، یکی از مهمترین علل تخریب جاده‌ها می‌باشد. چرا باید شهروندان هزینه دزدی احتمالی پیمانکاران یا ضعف نظارت احتمالی یک مشت مدیر دولتی چلغوز را بدهند؟ جلو بندی هر خودرو با یک مسافرت چند ساعته پائین می‌آید و هزینه میلیونی برای بازسازی و تعمییر می‌طلبد. وضعیت سرعت گیر‌ها (شما بخوانید تلمبار کثافت و دستگاه تولید فحش) هم جای خود دارد. آقای وزیر، صرفا اسمت نباید وزیر باشد، رسمت هم باید به وزارت بخورد. با قید فوریت دستور تشکیل بانک اطلاعات ساخت و بازسازی راه‌های کشور را بدهید. در این بانک اطلاعات، باید اسم پیمانکار و ناظر، تاریخ شروع و اتمام، نوع مصالح مورد استفاده، حداقل مدت زمان دوام آوری، بودجه صرف شده (اصل قرارداد و کلیه متمم‌های آن) و مواردی همانند بشکل متمرکز وجود داشته باشد. با این بانک اطلاعات (واحد پایه را روی ۱۰۰ متر قرار دهید)، دزدی به حداقل رسیده و ضعف و اهمال نظارتی، به راحتی قابل ردیابی بوده و برخی از زد و بند‌ها هم بخوبی خود را نشان می‌دهد. این یک پیشنهاد نیست آقای وزیر، یک الزام است که در صورت کم توجهی، می‌تواند شما را به دادگاه بکشاند، لطفا جدی بگیرید.

شهرستان آق قلا به دلیل قرار گرفتن در مسیر جاده مرگ، به پرتصادف‌ترین جاده بین شهری استان گلستان و حتی کشور تبدیل شده است. روزانه تصادفات جرحی و فوتی زیادی را در این جاده شاهد هستیم.

جاده های استان به گونه ای هستند که نیاز است که در سرتاسر آنها علایم راهنمایی و رانندگی نصب باشند اما گاهی می بینیم که در بدترین جاده ها با شیب تند و پیج های خطرناک تنها یک یا دو تابلوی راهنمایی و رانندگی نصب است.