اشتباهات و کم دقتی‌ها در طراحی و بنا کردن سد لار، باعث شد که عملا ظرفیت ۹۶۰ میلبون مترمکعبی سد که می‌توانست نیاز آبی تهران را برآورد کند، قابل استفاده نباشد و به حدود ۳۳۰ تا ۳۰۰ میلیون متر مکعب تقلیل یابد. بعد از شکست‌های عدیده برای جلوگیری از آب دزدی در سد لار، نوبت به طراحی پروژه انتقال آب سد لار به کلان از طریق تونلی ۲۸ کیلومتری رسید که می‌توانست جلوی بخشی از هدر رفت آب را بگیرد. این پروژه در سال ۱۳۹۶ به قرارگاه خاتم واگذار شد و در سال ۱۳۹۹، میزان پیشرفت آن در حدود ۳۸ درصد اعلام گردید. در دولت سیزدهم، پروژه مجددا در اولویت اجرا قرار گرفت و مقرر گردید که تا سال ۱۴۰۴ به اتمام برسد. افکار عمومی منتظر دریافت توضیحات شفاف از وضعیت پروژه و میزان پیشرفت آن و همچنین تاریخ اتمام می‌باشد. موضوعی که باید توسط وزارت نیرو و قرارگاه خاتم، در دستور کار اطلاع رسانی قرار گیرد.

نصف‌شدن ذخایر سد‌های تهران و بارش‌های این استان نسبت به شرایط نرمال و متوسط درازمدت موجب شده برداشت از منابع زیرزمینی آب این استان افزایش چشمگیری داشته باشد. آخرین وضعیت بحرانی ۵ سد تهران حاکی از کسری ۳۰۰ میلیون متر مکعبی ذخایر سد‌ها نسبت به شرایط نرمال دارد. ذخایر ۳ سد از مجموع ۵ سد، زیر ۲۰درصد است که این سدها، همگی در سامانه شرقی تأمین آب تهران واقع شده‌اند. ذخایر آب سد لار به ۱ درصد رسیده که باید گفت تقریبا خشک شده و آب باقی مانده برای شرب قابل استفاده نیست. بررسی‌ها نشان می‌دهد برداشت از منابع زیرزمینی نسبت به منابع سطحی، به نسبت کم‌سابقه ۷۰ درصد به ۳۰ درصد رسیده و در برخی روزها، میزان تأمین آب از محل چاه‌ها از مرز ۷۰درصد هم می‌گذرد.

مهدی ترابیان مدیر امور نظارت بر بهره برداری و نگهداری سد ماملو گفت: به منظور تعمیرات و بازدید های دوره ای استفاده از خط دوم انتقال آب از سدماملو به تصفیه خانه هفتم تهران جهت تامین پایدار آب انجام شد.

این موضوع که کارشناسان می‌گویند در آینده نه چندان دور سایه بحران آب بر سر تهران سنگینی خواهد کرد، جدید نیست؛ آینده ترسناکی که برای تغییر آن چند طرح نیز معرفی شده است اما همگی در نیمه راه متوقف شده‌اند و این موضوع بحران را جدی‌تر کرده است.

سیدحسن رضوی با اشاره به اینکه هیچ حساسیتی از سوی نمایندگان مجلس تهران و مسئولان ذیربط به تأمین آب در درازمدت برای شهر تهران دیده نشده است، گفت: مشخص نیست که چرا هیچ حساسیتی از سوی نمایندگان و مسئولان ذیربط در این خصوص وجود ندارد. سؤال ما این است، مگر نه اینکه تهران با سایر استان‌ها مثل البرز در تأمین آب مشترک هستند، پس چرا هیچ حساسیتی نسبت به اجرای طرح‌های تأمین آب در درازمدت برای شهر تهران دیده نمی‌شود.