«شاخص بورس رکورد زد»، «بی‌سابقه‌ترین ورود نقدینگی به بورس» و «شاخص به یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد رسید» اینها بخشی از عناوین و تیترهایی است که در ماه‌های اخیر در سایت‌ها و صفحات روزنامه‌ها زیاد دیده می‌شود، تیترهایی که پس از هر بار انتشار این وسوسه‌ را در ذهن برخی اهالی رسانه ایجاد می‌کند که آیا قیمت سهام شرکت‌ها از ارزش ذاتی‌شان دور نشده‌اند؟ به باور کارشناسان، در ماه‌های آینده دولت است که انتخاب می‌کند، آیا بازار سرمایه می‌تواند همچنان جذاب بماند؟ و آیا نقدینگی بازهم به این بازار روانه می‌شود؟

ایجاد دامنه‌ نوسان در بازار سرمایه ایران مربوط به سال ۱۳۸۲ می‌شود. محدودیتی که از آن زمان در بورس تهران اعمال شد، تقریبا در هیچ‌کدام از بازارهای سرمایه‌ای پیشرفته و حتی متوسط دنیا با این شکل برقرار نیست. به‌طوری‌که تقریبا در هیچ‌یک از بورس‌های پیشرفته بین‌المللی اثری از دامنه نوسان محدود مشاهده نمی‌شود.از آنجا که رکن اصلی چنین بازارهایی بر مبنای شفافیت بوده است حتی برخی نمادها ممکن است در یک روز تا بیش از ۵۰ درصد نوسان را نیز تجربه ‌کنند. چون ذات این بازارها به‌گونه‌ای است که صعود شدید قیمتی حتی تا این محدوده نیز توجیه‌پذیر بوده و آن را ناشی از عاملی بنیادی دانسته و مانع آن نمی‌شوند. نوسان منفی نیز به همین شکل بنا به اتفاقی ممکن است که در این بنگاه‌ها رخ دهد و کاهش قیمت در این حد زیاد نیز ثبت شود.