«جبهه مردمی نیروهای انقلاب»، «شورای وحدت اصولگرایان» و این آخری «شورای نیروهای ارزشی و انقلابی» ، ساز و کارهای مختلفی است که اصولگرایان برای وحدت طراحی کرده‌اند و با این حال همین تنوع خود زمینه‌ساز اختلاف‌هایی زیرپوستی است که این روزها در سخنان برخی چهره‌های اصولگرا بروز پیدا می­‌کند. آیا وحدت تنها معضل انتخاباتی اصولگرایان است؟ آیا این جریان سیاسی می‌تواند جز امید به ساختن کاخ پیروزی بر کوخ ناکامی رقیب امیدی برای جذب آرای مردم به اتکای گفتمان خود داشته باشد؟