به گفته‌ی وزارت صمت، هر کالای لوازم‌خانگی یک کد رهگیری دارد که باعث متمایز شدن آن می‌شود، این کد در تمامی مراحل، قابل رهگیری برای اصالت کالا و قابل‌استفاده در ضمانت‌نامه و قابل رصد و پایش است. تمام کالا‌هایی که دارای کد رهگیری هستند باید ضمانت هم داشته باشند به عبارتی مصرف کننده بتواند از طریق کد مشخص شده درسامانه جامع تجارت (#۷۷۷۷*۴*) یا نرم افزاری که از طرف سامانه جامع تجارت در اپلیکیشن‌هایی مثل بازار وجود دارد اصالت دار بودن یا تقلبی بودن کالا را تشخیص دهد.

سالهاست ضعف مدیریت متولیان در صنعت و بازار لوازم خانگی، تولیدکنندگان این بخش را با بحران قهر مصرف کننده با تولیدات داخلی مواجه کرده است. توسعه سرمایه در گردش واحد‌های تولید لوازم خانگی راهی برای تقویت و استفاده از ظرفیت‌های مهجور مانده در این صنعت است که امروز همگام با اجرای طرح رهگیری لوازم خانگی انتظار می‌رود با تامین نیاز مالی بخش‌های تولیدی، جولان کالا‌های قاچاق در بازار به مراتب کاهش و به تولید ۳۰ هزار میلیاردی در حوزه تولید لوازم خانگی دست یابند.

تغییرات مکرر مدیریتی از سال ۹۲ تاکنون موجب شده تا فرآیند تکمیل «سامانه TTAC»با کندی مواجه شود؛ موضوعی که می‌تواند افزایش قاچاق کالاهای سلامت‌محور را به دنبال داشته باشد.