فرآیند تولید برق در ایران فرآیند خاصی است. وضعیت نیروگاه‌ها در ایران وضعیت مطلوبی است. البته مصرف گاز و سوخت‌های فسیلی ارزان سبب شده تولید برق به خوبی صورت گیرد. با این حال ظرفیت‌های متنوعی برای تولید در کشور وجود دارد که بسیاری از آنها هنوز بی‌استفاده مانده است. این روند البته بی‌چالش نبوده و تولید برق در ایران با مشکلات ساختاری هم روبه‌رو بوده است. اما نکته بسیار حیاتی که مورد نقد بسیاری از کارشناسان و فعالان اقتصادی و حتی اجتماعی و سیاسی برای برون‌رفت کشور از وضعیت فعلی است، غیرواقعی بودن قیمت‌ها به‌خصوص در مورد برق است.

با تغییر نگرشی که در دهه ۷۰ خورشیدی در تفکر سیاستگذاران صنعت آب و برق در ایران رخ داد، اداره صنعت برق ایران با دیدگاه دولتی و با استفاده از ذات انحصاری آن دستخوش تغییر شد و عملاً عباراتی از قبیل تنظیم‌گری و رقابت جایگاه خود را در ادبیات مدیریت کلان صنعت پیدا کرد. در این فضای فکری جدید، اهداف کلانی از جنس دستیابی به بهره‌وری اقتصادی از طریق ابزار جدیدی مثل بازار و با استفاده از مدیریت بخش خصوصی از مسیر جدیدی دنبال شد که البته تجارب دیگر کشورها در این زمینه نشانگر افق‌های روشن در زمینه نیل به این اهداف بود.

به‌رغم قرارگیری اقتصاد کشور در وضعیت خاص فعلی، به نظر می‌رسد که با توجه به تقاضای موجود در کشور و حجم سرمایه‌گذاری‌های انجام‌گرفته، تولید در صنعت برق در شرایط مطلوب و قابل قبولی قرار دارد. این صنعت توانسته است تا حدودی عرضه برق به شبکه را همگام با میزان مصرف افزایش دهد.هرچند باید اشاره کرد که برنامه‌ریزی‌های انجام‌گرفته برای رسیدن به هدف افزایش سالانه پنج هزار مگاوات تولید برق تاکنون محقق نشده است، شاید مهم‌ترین عامل تحقق نیافتن این هدف‌گذاری، موفق نشدن در جذب سرمایه‌گذاری باشد. مضاف بر این موفقیت‌های نسبی در عرصه تولید نتوانسته خود را در بخش شبکه انتقال و توزیع برق تکرار کند.