مشکل مسکن در تهران خروجی‌های زیان‌بار اجتماعی زیادی از جمله پشت‌بام خوابی، موتورخانه‌نشینی، گورخوابی و اتوبوس‌خوابی داشته و حالا به خانه‌های اشتراکی رسیده است که در فرهنگ ایرانی‌ها با حضور خانواده و اقوام پیشینه منحصر به خود را دارد، اما این‌بار با همخانه‌شدن افراد با غیر از اعضای خانواده و اقوام خود، برای تقسیم کردن هزینه‌ها شکل نو به خود گرفته است.

زاکانی، شهردار تهران در آیین آغاز عملیات احداث سه هزار واحد مسکونی قرارگاه جهادی تامین مسکن شهر با تاکید بر اینکه تهران با بی مسئولیتی سال‌های قبل با کمبود یک میلیون واحد مسکونی مواجه است گفت: شعار و سیاست ما این است که نگذاریم حسرت خانه‌دار شدن در دل جوانان تهرانی باقی بماند. بسیاری از منتقدین معتقدند که این حرف زاکانی هم نوعی شعار درمانی کم خاصیت بوده و ایشان هم راه همان گذشتگان و مدیران سابق را می‌روند. راهی که باعث می‌شود، مدیر بعدی هم عین این عبارات را برای مدیر قبلی بکار ببرد. زاکانی چه حرکتی برای آزاد سازی زمین، قرارداد مشارکتی ساخت و تامین حداقل ۱۰ درصد از این حجم منزل را می‌تواند برعهده بگیرد.

در گزارشی با عنوان «تهران به اندازه همه حاشیه‌نشینانش مسکن دارد»مطرح شد که: گران شدن قیمت کالاهای ضروری شامل سرپناه و مسکن کارگران نیز شده است.در این میان عده‌ای مانند فردین یزدانی راهکارهایی چون مالیات بستن بر خانه‌های خالی را برای خانه‌دار شدن طبقات فرودست مطرح می‌کنند.