خداوند در آیه ۱۱ سوره رعد می‌فرمایند، ... خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند (و از نیکی به بدی شتابند) .... وقتی که در موقعیت قضاوت بین حق و باطل، نظیر امام حسین و یزد، قرار گرفتیم، اشتباه است که فقط نگاه قطبی داشته باشیم و برچسب بد و خوب بزنیم. باید ببنیم که چه شد که یزید قدرت گرفت و یزید شد و چه شد امام تنها ماند و به شهادت رسید. یعنی توجه داشت و تمرکز بر نقش مردم برای یزید سازی و تنها شدن امام عصر. خداوند هم در آیه یازده سوره رعد، همین کار مردم را تلافی می‌کند و شرط ایجاد تغییر را، بوجود آمدن حرکت در خودشان می‌داند. امام جواد، امام نهم ما شیعیان هم در این خصوص عبارات جالبی دارند که در زمانه کنونی نامزد شدن ۸۰ نفر برای پست ریاست جمهوری، بدرد مردم و نامزد‌های هشتادگانه می‌خورد. امام می‌فرمانید که، به واسطه روسا، مردم هم اصلاح می‌شوند و هیچ چیز مثل بدعت، دین را از بین نمی‌برد.

مجموعه ارزشمندی از نسخه‌های خطی و چاپ سنگی نفیس از حضرت جواد (ع) در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود که در این میان، نسخه‌ ارزشمندی از حرز امام جواد (ع) متعلق به قرن دوازدهم قمری می‌درخشد.

آیت‌الله سیداحمد علم‌الهدی امام جمعه مشهد گفت: جوان‌گرایی در نظام ما ضروری است و حضور جوان بزرگ‌ترین وسیله پرورش جامعه است.

در دوره امامت امام جواد(ع) بر خلاف دوره امام باقر(ع) و امام صادق (ع) که جریان «اباحه گری» و «غلوگرایی» بیشتر در قالب فرقه های انحرافی رشد کرده بودند.«غلوّ» در لغت به معنای زیاده و گزافه گفتن و در معتقدات دینی و مذهبی بدین معنا است که انسان چیزی را که بدان اعتقاد دارد، از حدّ خود بسیار فراتر ببرد. در ملل و نحل، غلوّ به ائمه اهل بیت اختصاص یافته و در معنای به حد نبوت یا خدایی رساندن آنان به کار رفته است. از این روی، هر گاه واژۀ «غلات» در ملل و نحل بدون قرینه به کار برود، منظور از آن افراد یا فرقه‌هایی هستند که به خدایی امامان شیعه یا حلول روح خدایی در آنان اعتقاد داشته‌اند.