مجموعه ارزشمندی از نسخه‌های خطی و چاپ سنگی نفیس از حضرت جواد (ع) در کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود که در این میان، نسخه‌ ارزشمندی از حرز امام جواد (ع) متعلق به قرن دوازدهم قمری می‌درخشد.

دوران امامت امام جواد(ع)، در شرایطی آغاز شد که اولاً، آن حضرت هنوز در سن کودکی به سر می‌بردند و ثانیاً، شهادت امام رضا(ع) و بیم مأمون از قیام شیعیان، باعث شده بود که امام نهم(ع) را به هر شکل ممکن تحت نظر قرار دهند و عرصه را برای فعالیت‌های تبلیغی و ارتباطات امام(ع) با عامه مردم، محدود کنند. با این حال، پرتو شخصیت الهی آن اسوه جود و سخا، چنان سپهر فکر و اندیشه را روشن کرد که بازداشتن مردم، به ویژه آن ها که به دنبال تعالی معنوی و روحانی هستند، از دیدار و بهره بردن از کرامت‌های علمی و اخلاقی جوادالائمه(ع)، امکان نداشت. همین مسئله باعث شد که معتصم عباسی، آن حضرت را به مرکز خلافت خود در سامرا بیاورد و بیش از پیش تحت نظر قرار دهد.

جریان «اباحه گری» جریانی است در تاریخ اسلام که انجام بسیاری از امور نادرست را برای مسلمانِ شیعه جایز و مباح می داند. این جریان در دل جریانی به نام «غلوگرایی»، گروه‌ها و افراد افراطی در مذهب شیعه هستند. غلو، بیشتر درباره کسانی به کار می رود که پیامبران، امامان و رهبران خویش را از حدود بندگان و آفریدگان خداوند فراتر برده و آنان را دارای صفات الهی دانسته اند.