در شرایط سقوط پر شتاب جمعیت زیر خط فقر در چند سال اخیر بدلیل سیاست‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی و پیامد‌های آن زنگ خطر آسیب‌های اجتماعی را به صدا در آمده و از هر سوی نجوای ناکارآمدی را شاهد هستیم. در این میان گفتگوی رییس سازمان بهزیستی کشور در برنامه صف اول صداسیما را گوش دادن؛ انگار به مثابه سال‌ها حضور در سلول انفرادی به تن و حال خسته مان کشیدن بود! سیاست رفاهی و حمایتی بهزیستی با این شیوه دهک بندی و با در نظر گرفتن میانگین درامدی که اولا با این تورم افسار گریخته هیچ جایی دفاع ندارد و بیشتر به سخره گرفتن مردم و اقشار آسیب پذیر است و به همین دلیل است روز به روز و سال به سال جامعه مان زیر بار ناکارامدی و فقر بیشتر در حال غرق است.

گسترش فاصله طبقاتی، توزیع نامتعادل درآمد و ثروت، فزونی جمعیت زیرخط فقر و... همه از علائم آسیب‌دیدن رفاه اجتماعی است. بر همین اساس ازجمله وظایف دولت‌ها تخصیص منابع، تثبیت و توزیع عادلانه درآمد است. در این زمینه بررسی‌ها نشان می‌دهد به جهت ناکارآمدی سیاست‌های دولت، در سال‌های اخیر ضریب جینی که ازجمله شاخص‌های اندازه‌گیری فاصله یا شکاف طبقاتی، با رشد بسیار چشمگیر افزایش یافته که این میزان در 16 سال اخیر (از سال 82 به بعد) امری بی‌سابقه است.