سدسازی‌های بی روبه ترکیه، شامل احداث ۲۲ سد بر سرشاخه‌های دجله و فرات بوده است که عراق و سوریه و ایران را دچار گرد و غبار می‌کند.

زنجیره عجیبی است این زنجیره؛ ترکیه سدی به نام ایلیسو را روی دجله و فرات می سازد، عراق اعتراض می کند و زورش نمی رسد و شاید دل می بندد به ضمانت های ترکیه، حقابه ها به بخش هایی از دجله و فرات نمی رسد و دودش یا همان گردوخاک وریزگردهایش به چشم ما می رود. سال 96 زمانی که شاید دیر شده بود، ما نیز به دایره معترضان پیوستیم، حتی رئیس جمهور روحانی نیز به اقدام ترکیه در توسعه سد ایلیسو اعتراض کرد اما دیپلماسی آب از سوی ما آن قدر چشمگیر نبود که راه به جایی ببرد. در همان گیرودار وزمانی که بازار اعتراض ها از سوی ایران به احداث ایلیسو داغ بود، خبرنگار ما به سراغ آقای «رضا تکین» سفیر ترکیه در ایران رفت و او آب پاکی را روی دست ما ریخت و بر موضع کشورش تاکید کرد: «ترکیه از سدسازی بردجله و فرات چشم‌پوشی نمی‌کند.» (روزنامه خراسان،تیر96)