عرفات نام سرزمینی است در ۲۰ کیلومتری مکّه که بر زائران خانه خدا واجب است از ظهر روز نهم ذی الحجّه تا غروب در آنجا بمانند و اگر قبل از غروب از آنجا خارج شوند باید یک شتر کفّاره دهند. واژة عرفات از معرفت به معنای محلّ شناخت است. در آنجا آدم و حوا علیهماالسّلام یکدیگر را شناختند و به گناه خود اعتراف کردند. به فرموده امام صادق و امام باقر علیهماالسّلام جبرئیل در این مکان به حضرت ابراهیم گفت: وظایف خود را بشناس و فراگیر. زمین عرفات خاطراتی از ناله‌ها و اشک‌های اولیای خدا دارد و در روایات می‌خوانیم غروب عرفه خداوند تمام گناهان زائران خانه خود را می‌بخشد. عکس نوشته‌های زیر، عباراتی برگزیده از دعای عرفه را تقدیم نگاه خوبتان کرده است.

روز عرفه در میان آموزه‌های دینی ما از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است و از آن با عنوان موسم دعا، مناجات و در نتیجه آمرزش گناهان و رفع حوائج یاد شده است.