مردم بر اساس عقلانیت محدود تصمیم گیری می کنند، اما تحقیقات بسیاری نشان داده که تعصبات وخطاهای سیستماتیک نیز در قضاوت آنها دخیل است. دلیل بروز این خطاها آن است که افراد می خواهند در تصمیم گیری از راه میان بر بروند. انسان ها برای آنکه تلاش کمتری به خرج داده و خود را درگیر سبک سنگین کردن های پیچیده نکنند، تجربیات، انگیزه ها، احساسات درونی و قوانین کلی را به شدت در تصمیم گیری های خود دخیل می کنند.

زمان نقش غیرقابل انکاری در تصمیم‌های افراد دارد. فردی به دلیل آنکه فرزندش در آینده در آسایش بیشتر درس بخواند، امروز دست به سینه تفریحاتش می‌زند. یا آنکه فردی را می‌توانید در نظر بگیرید که هر روز قیمت بازار خودرو را دنبال می‌کند تا در بهترین زمان ممکن، خرید خودرو مورد علاقه‌اش را انجام دهد. یا آنکه افرادی را می‌بینیم که امروز پولی را از بانک وام می‌گیرند با امید آنکه با افزایش آن بتوانند در آینده سودی را برای خودشان فراهم کنند در حالی که می‌دانند پول و سود بانکی را باید در نهایت به بانک بازپرداخت کنند. به نظر شما چند نفر از این افراد به تصمیم‌های گذشته خودشان رجوع می‌کنند؟