وزیر اقتصاد در سی‌ودومین همایش ملی و سیزدهمین همایش بین‌المللی بیمه و توسعه (با شعار «بازاندیشی نظارت؛ باز آفرینی اعتماد» در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران) بیان داشت که صنعت بیمه در کشور‌های جهان، در کنار سایر نهاد‌های مالی، نقش مهمی سرمایه‌گذاری بلندمدت دارد. متأسفانه ما برنامه مشخصی برای اینکه صنعت بیمه در چه حوزه‌هایی باید سرمایه‌گذاری کند، نداشته‌ایم. در وزارت اقتصاد محور‌های اولویت‌دار سرمایه‌گذاری را به ویژه در بخش‌های صادرات‌محور و ارزآور تعریف کرده‌ایم. برای صنعت بیمه نیز در حال برنامه‌ریزی هستیم تا سرمایه‌گذاری‌ها به این سمت هدایت شود و به نتایج مطلوب برسیم. نکته جالب توجه اینجاست که وزیر بیان می دارند که آمار های رئیس کل بیمه مرکزی از صنعت بیمه نگران کننده است ،اما جناب مدنی زاده تا چه حد از رانت و فسادهای جاری در صنعت بیمه و برخی شرکت ها ، اطلاع دارند؟ برررسی بفرمایند که چرا بخش زیادی از سو سالیانه شرکت های بیمه از سرفصل غسرعملیاتی و حاشیه ها بدست می آید؟ چرا دستور بررسی سلامت ، کارآمدی عملکردی و شیوه انتصاب مدیران عامل را نمی دهند؟ چرا نمی پذیرند که بیشترین علل عدم نفوذ صنعت بیمه در ایران، ناآگاهی عمومی شهروندان نبوده و به دغل بازی ها و ناکارامدی خود صنعت بیمه مربوط است. آقای وزیر اقتصاد بفرمایند اصطلاح من درآوردی خودروی متعارف و غیر متعارف را با کدام عقل سلیم می توان توجیه کرد( هرچند برای آن قاعده کذاری شده باشد). جناب مدنی زاده، تو فارغ التحصیل مدرسه نیکان هستی ، مدرسه ای که علاوه بر آموزش ، تربیت خاصی را هم دنبال کرده اند. بهتر نیست از خودفریبی، سکوت و انفعال در برابر ناکارآمدی ها و هول بازی های حاکم بر صنعت بیمه دست بکشی و جایش را به مداخله گری فعال بدهی؟

با وجود هدف‌گذاری بیمه مرکزی برای رسیدن ضریب نفوذ بیمه به ۳.۲ درصد، بررسی‌ها حاکی از آن هستند که دستیابی به این هدف بسیار بعید است. ادعای افزایش نرخ ضریب نفوذ بیمه در حالی از سوی مجید مشعلچی مطرح شده که طبق اظهارات معاون بیمه و بانک وزارت اقتصاد، در سال ۱۴۰۰ این نرخ در ایران حدود ۱.۸ درصد بوده است. از سوی دیگر، بر اساس لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ هدف‌گذاری تعیین شده برای این ضریب در سال آینده معادل تنها ۰.۱ درصد است؛ بنابراین باید دید که بیمه مرکزی چگونه می‌خواهد به هدف ۳.۲ درصدی خود برسد و در این راستا چه برنامه‌هایی دارد؟

بیمه یکی از دستاورد‌های خلاقانه و دوراندیشانه بشر بمنظور مقابله با رخداد‌های ناگوار است. اندیشه ایجاد تامین در مقابل خطر‌های مختلف، قدمتی دیرینه دارد.

پایین بودن ضریب نفوذ بیمه در ایران عوامل مختلفی دارد از فرهنگ عامه مردم و عدم اعتقادشان به بیمه گرفته تا ضعف شرکت‌های بیمه در افزایش این ضریب. یکی از ضعف های شرکت های بیمه به عدم برنامه ریزی و سرمایه گذاری آنها در بحث تبلیغات و اطلاع رسانی محصولات و خدماتشان است. این مسئله حاکی از آن است که مدیران صنعت بیمه اعتقادی به تبلیغات ندارند و هزینه های مربوط به آن را هزینه می دانند تا فایده.