در بدنه هرم هر مجموعه‌ای از رأس تا کف، مدیرانی مشغول کارند که از راه‌های مختلفی وارد آن مجموعه شده اند. هرچه مجموعه بی نظم‌تر باشد میزان مدیرانی که که راه‌های انحرافی با اهداف مختلف بجز تعالی مجموعه جذب آن شده اند هم طبیعتا بیشتر خواهد بود. در آسیب دیدن یک مجموعه عوامل مختلفی دخیل هستند که ناکارآمدی مدیران از مهمترین آنهاست. اگر مدیران را دریک دسته بندیِ دمِ دستی به سه دسته‌ی مدیران بالادستی، میانی و پایین دستی تقسیم کنیم بوضوح میبینیم هرچه مدیری به رأس هرم نزدیکتر باشد دامنه‌ی بازخورد‌های تصمیمات و مدیریتش طیف بیشتری از آن مجموعه و مجموعه‌های وابسته یا در ارتباط با آن را تحت تأثیر قرار میدهد.