اقتصاد ایران متاسفانه فاقد یک الگوی برنامه ریزی جامع و مبتنی بر الگوهای توسعه ای خاص بوده ، لذا اقدامات و برنامه های اقتصادی عموما گرایشات موقعیتی و وضعیتی داشته و اقتصاد ملی با نوعی چالش عدم تعادل مواجه بوده و توان اجرای رویکرد حکمرانی را ندارد. چند عامل کسری بودجه،عدم توان جذب سرمایه گذاری داخلی، رشد نقدینگی،تورم ، از مهمترین موضوعات دارای تعارض با یکدیگر بوده و از دولت احمدی نژاد تا دولت های روحانی و رئیسی و پزشکیان، اقدامات موثری برای رفع آن انجام نشده است. متن حاضر با نوعی نگاه کاربردی، برخی از برنامه های کوتاه و میان مدت قابل پیشنهاد جهت کاهش این معضل را مورد توجه و تاکید قرار داده است.

وحید شقاقی‌شهری، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی معتقد است که عامل رشد نقدینگی ، سیستم بانکی است. این اقتصاددان گفت: در دهه ۱۳۷۰ عامل اصلی رشد نقدینگی، استقراض دولت از سیستم بانکی بود، ولی از دهه ۱۳۸۰ به بعد عامل رشد نقدینگی را عمدتاً باید در نظام بانکی جست‌وجو کنیم، به عبارت دیگر عامل خلق نقدینگی، کارکرد سیستم بانکی بوده است.