یادداشت‌های روزانه محمدعلی فروغی از سفر کنفرانس صلح پاریس (۱۹۲۰ - ۱۹۱۸) جزو مهم ترین خاطرات سیاستمردان ایرانی در تاریخ معاصر است.در این جا بخش‌هایی از این کتاب را می‌خوانید.صبح مشغول کار بودیم. مشاور الممالک [رئیس اصلی هیات اعزامی ایران به پاریس] حکایت ملاقات خود را با مسیو گو نقل کرد. گفته بود دول بی‌طرف را در کنفرانس راه نمی‌دهند اما در مجمع ملل خواهید بود و در کارهای ایران هم یقین داشته باشید که بدون استماع حرف‌های شما تصمیمی نخواهند گرفت. کاغذی از علاءالسلطنه رسیده بود که من در لندن با انگلیسی‌ها حرف زده‌ام و وعده داده‌اند که در قبول عضویت ایران مساعدت بکنند. ممتاز السطنه از این جهت کاری نکرده و همین که جواب داده‌اند که دول بی‌طرف قبول نمی‌شوند، قانع شده است...

رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین ضمن تأکید بر اینکه جامعه جهانی اکنون به مسئله فلسطین به عنوان مسئله‌ای سیاسی و محوری می‌نگرد گفت: ما برای بین المللی کردن پرونده فلسطین و بازگرداندن آن به عرصه سازمان ملل تلاش می‌کنیم و امیدواریم که روند سیاسی واقعی براساس راهکار تشکیل دو کشور و طرح صلح عربی آغاز شود.