قرارداد الجزایر مورد اعتراض مردم ایران بود؛ چراکه ایران در درگیری‌های مرزی پیش از قرارداد دست برتر داشت. آن زمانی هم که قرارداد نقش شد؛ دولت پهلوی تنها به ارسال یک یادداشت به عراق اکتفا کرد؛ یادداشتی که بی‌پاسخ ماند.