مصطفی ایزدی، فعال فرهنگی در سرمقاله روزنامه شرق درباره‌ی وضعیت صداوسیما نوشت: از عجایب روزگار این است که تمامی یک ملت هزینه‌های رسانه عمومی و منحصربه‌فرد آن کشور، یعنی رادیو و تلویزیون رسمی را بپردازند؛ اما مدیران آن رسانه، ظرفیت آن را نداشته باشند که بدانند رسانه تحت مدیریتشان متعلق به تمامی ملت است نه یک گرایش خاص.مگر نه این است که رئیس‌جمهور و دولت او برگزیده اکثر مردم ایران و رئیس‌جمهور و دولت همه ملت ایران است؟ اگر متولیان صداوسیما این اصل بدیهی را می‌پذیرند، پس این کم‌انصافی آشکار که رسانه ملی علیه دولت و اکثریت ملت در برنامه‌های خود جریان داده و به بهانه‌های مختلف و از طریق ساخت و پخش فیلم، سریال، مستند و… روی آنتن می‌برد، چیست؟