روزنامه‌ها فردای آن روز خبر کشته‌شدن جزنی و یارانش را با تیتر «۹ زندانی در حین فرار از زندان کشته شدند» پوشش دادند، اما حقیقت ماجرا تا زمان وقوع انقلاب در بهمن ۱۳۵۷ مسکوت ماند؛ زمانی‌که درپی دستگیری و محاکمه اعضای ساواک معلوم شد که بیژن جزنی و یارانش نه در هنگام فرار که به‌دست مأموران به تپه‌های اوین برده و در آنجا به رگبار گلوله بسته شدند.

آنچه مفهوم سياست را نزد اسپينوزا از ديگر متفكران هم‌دوره خود متفاوت مي‌کند، نوع سياست‌ورزي او است که استوار بر مردم يا به ‌تعبيري «انبوه خلق» است. او باور دارد هر قدر قدرت افزايش يابد، حق هم افزايش مي‌يابد. اسپينوزا بسيار صريح و روشن، حقِ بيشتر را مستلزم قدرت بيشتر مي‌داند. به‌راحتي مي‌توان از اين ايده برداشتي اقتدارگرايانه به دست داد؛ اما اين ايده بيش از آنكه بر قدرت حكومتي تأكيد بگذارد، جانب مردم را مي‌گيرد. از‌اين‌رو است كه مي‌گويد «از‌آنجايي‌که جامعه‌ متكي بر امر مشترك قدرت بيشتري دارد، صاحب حق بيشتري هم هست».