اعوانی، چهره ماندگار فلسفه در خصوص علوم انسانی بومی گفت: به بهانه نام بومی گرایی از مطالعه دقیق علوم و نظریه ­ها باز نمانیم. این کاری علمی است و نباید با عجله انجام شود.

بومی کردن رشته های علمی به معنای انحصار علوم و محدود کردن تحقیقات علمی نیست چون علوم و علم آموزی قابل حصر نبوده و دارای ابعاد جهانی و فرا مرزی است.تفکربومی کردن کردن علوم انسانی در حقیقت به معنای دمیدن روح معنویت،تحصیل و تعلیم نیّت‌مندانه و در مسیر عبودیت الهی به پیکره‌ی نظام آموزش عالی کشور و بویژه به علوم انسانی است. این تفکر و ایده؛ بر نشاط،اجتهاد،جدیت،نظام‌سازی و نظریه‌پردازی علمی – و به ویژه با صبغه‌ی اسلامی- در راستای کسب رضایت الهی و پاسخگویی به احتیاجات مادی و معنوی،دینی،انقلابی و ملی کشور و آحاد آن و نفی آفت‌های پیشینی و غرب محورانه و استعماری این بخش از علوم تأکید خاص می‌ورزد.

آنچه در تمدن‌سازی ایران آینده تعیین‌کننده است، علوم انسانی است. علوم انسانی بومی شده و متناسب با مقتضیات جامعه ایرانی؛ می‌تواند وجه اختصاصی تمدن اسلامی- ایرانی را تعریف کند. دکتر ابراهیم برزگر اندیشمند، پژوهشگر، نظریه پرداز و محقق معاصر ایرانی است که مطالعات و تحقیقات وسیعی را خاصه در حوزه علوم انسانی و علوم سیاسی به انجام رسانده است. او که معاون پژوهشی در دانشگاه علامه طباطبایی است، عناوینی همچون معاونت پژوهشی سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی و عضویت در شورای تحول و برنامه‌ریزی علوم انسانی را در سابقه شغلی خود دارد. آنچه که در نظریات او از اهمیت بسیاری برخوردار بوده، ضرورتِ توجه به مسأله بومی‌سازی علوم انسانی است. اکنون حدود 100 سال از ورود دستاوردهای علوم مغرب زمین به ویژه علوم انسانی می‌گذرد و با گذشت سال‌های متمادی از انقلاب اسلامی همچنان با مسائل حل نشده در حوزه علوم انسانی ایران مواجه هستیم.

در نوشته ها و نظراتی که اخیرا در خصوص تحول در علوم انسانی طرح می شود غالبا "لزوم تمایز گذاشتن میان علوم انسانی بومی و علوم انسانی غربی"به عنوان موضوع بحث مطرح می گردد.نتایج این قبیل مباحث هم آن می شود که اگر ما بتوانیم علومی بر مبنای فرهنگ بومی خود تهیه و تولید نماییم؛ همه مشکلاتمان در این حوزه حل خواهد شد.

برگزاري همايش امروز تحت عنوان علوم انساني اسلامي هم اگرچه از سوي كارشناسان به فال نيك گرفته مي‌شود، با اين وجود اميدي نيست كه چرخه تحول در علوم انساني را از اغماي كنوني خارج كند. اين در حالي است كه از تذكر رهبر انقلاب مبني بر ضرورت تحول در علوم انساني يك دهه مي‌گذرد.

اهمیت بومی سازی علوم انسانی معضل کاربردی کردن و انطباق دادن علوم انسانی با نیازهای کشور از جمله مهم ترین مشکلات جامعه علمی به شمار می رود. علوم انسانی جهت دهنده و گشاینده مسیرهای جدیدی برای جامعه است. با لحاظ این واقعیت باید گفت که اگر علوم انسانی اسلامی گردد و با ما علوم انسانی اسلامی روبرو شویم زمینه تحولات مثبت گسترده ای فراهم می آید. واقعیت آن است که علوم انسانی اسلامی، با ایجاد تغییر در نگرش ها و باورها، جامعه را به سوی توسعه و تعالی پیش می راند.

آیا می‌توان علوم انسانیِ اسلامی و به تعبیری دیگر، علوم انسانی بومی داشت؟ اساساً ضرورت شکل دادن چنین علومی چیست؟