عضو مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم گفت: هر سال به بودجه‌ صداوسیما اضافه می‌کنند، کلی هزینه و خرج صورت می‌گیرد و خیال می‌کنند مشکل‌شان پول است که اگر خرج کنند مشکل‌شان حل می‌شود اما مشکل حل نمی‌شود. مشکل‌شان در جای دیگری است. طبقات فرهیخته باید همکاری کنند، هنرمندان باید به آنها اعتماد کنند و مردم باید آنها را دنبال کنند تا ارتباط برقرار شود اما این اتفاق نمی‌افتد. در شکل کلان‌تر هم اگر این روند ادامه پیدا کند به جایی می‌رسیم که این شکاف فراوان می‌شود و با قطع ارتباط هر کسی کار خود را انجام می‌دهد.

متاسفانه کشور سرشار شده از سیاسیون سیاست زده و طرفداری‌های جناحی و منفعتی. آقای داریوش قنبری، نماینده حترم مجلس مدعی است که در تاریخ ایران هیچ دولتی در این حد بحران پیش روی خود نداشته است. حتی اگر این مورد را پذیرا باشیم، باید از ایشان پرسید که قبول دارند که دولت آقای روحانی را می‌توان یکی از دولت‌های دارای حجم بالای مدیران بی کفایت و غیر شایسته سالار دانست؟ اقای قنبری عزیز، حل خیلی از چالش‌ها و مشکلات دولت روحانی آنقدر ساده است که قابلیت کنترات سپاری به شرکت‌های کوچک و متوسط داخلی را دارد.

هاشم‌ هاشم‌زاده هریسی گفت: هر کسی باید خودش را مسئول و سهیم در مشکلات بداند تا از این طریق مردم راضی باشند؛‌ چرا که مردم راضی نباشند، خدا راضی نمی‌شود و اگر خدا راضی نباشد، مشروعیت حکومت زیر سئوال می‌رود.

هرزمان به انتخابات نزدیک می‌شویم، یکی از دغدغه‌ها میزان مشارکت مردم با فاکتوری به نام «وضع موجود» است. آیا بحران‌ اقتصادی و کوچک شدن سفره‌ی مردم و شعارهایی که برخی از مردم در دی ماه ۹۶ سر دادند و ناامیدی که در جامعه رخنه کرده، باز هم مردم به پای صندوق‌های رای خواهند آمد؟ فیض الله عرب‌سرخی فعال اصلاح‌طلب از «کاسبان ناامیدی» در شرایط کنونی سخن می‌گوید.