این روز‌ها در هر جمعی که حضور داشته باشید، از دورهمی‌های خانوادگی گرفته تا جمع دوستان و همکاران، «بورس» محور صحبت‌هاست، چیزی که در عمر ۵۰ ساله‌ی بورس در ایران بی‌سابقه بوده است.

دکتر حجت الله عبدالملکی، نظریه‌پرداز و اقتصاددان درباره رشد شاخص بورس می‌گوید: رشدی که در بازار بورس اتفاق افتاده یک رشد ارگانیک و منطقی نیست، بلکه یک رشد غیرطبیعی است و دلیل آن نیز مشخص است.مخصوصاًً در شرایطی که اقتصاد جهانی در حال رکود است و رکود اقتصاد جهانی در سال ۲۰۲۰ قطعی است و بخشی از این رکود برای اقتصاد ایران هم خواهد بود، طبیعتاً بر روی شرکت‌های حاضر در بورس هم تأثیرگذار خواهد بود.

آیا ایجاد این ذهنیت در جامعه که «بازار بورس، بازاری است که در آن هیچ وقت ضرر نمی‌کنید»، بازی خطرناکی در اقتصاد ملتهب ایران نیست؛ آیا در شکل دادن به این ذهنیت، به اهمیت حیاتیِ سرمایه‌های اندک آن معلم بازنشسته یا آن زن سرپرست خانواری که پول‌هایش را از بانک بیرون می‌کشد و سهام شرکت می‌خرد، هیچ توجهی شده است؟!

بهروز شهدایی ،کارشناس بازار سرمایه گفت: اگر دولت سال‌های پیش وارد بازار بورس می‌شد کارشناسان کمتر دغدغه داشتند چرا که آن زمان اینگونه تعبیر می‌کردیم که دولت با نگاه اقتصادی وارد بازارشده، اما نگرانی امروز از این است که دولت سفره‌ای را باز دیده و برای بهره برداری خود پای آن نشسته است.

بازار سرمایه در هر کشوری با توجه به قدرت ناشران در تولید و ارائه خدمات مداوم، عموما بازدهی بالاتری نسبت به سایر بازارهای موازی خود دارد. این بازدهی‌ها در بازه‌های زمانی بلندمدت به‌صورت قطعی و در بازه زمانی کوتاه‌مدت بارها در داخل و خارج از کشور تایید و تکرار شده است. به‌عنوان مثال بورس تهران در ۶ ماه نخست سال ۱۳۹۸ بازدهی مناسب ۷۵ درصدی را کسب کرده به‌گونه‌ای که در مقام مقایسه، مسکن با کاهش حجم معاملات و عدم نقدشوندگی بازدهی حدودا ۱۵ درصدی داشت، سکه بهار آزادی حدودا ۱۳ درصد و دلار ۱۱ درصد کاهش قیمت داشتند، بانک و ابزارهای درآمد ثابت حدودا ۱۰ درصد بازدهی را ثبت کردند و در نهایت شاخص کل قیمت مصرف‌کننده خانوارهای شهری یا همان CPI یا تورم در این بازه زمانی حدودا ۱۱ درصد بود.