سعید جلالی قدیری دبیر اتحادیه تولید و صادرات صنایع نساجی و پوشاک ایران، بیان داشت که در مورد قاچاق با وجود ممنوعیت واردات پوشاک که ما مخالف آن هستیم؛ ما اکنون مرکز توزیع کالای استوک در منطقه شده‌ایم. با تشدید تحریم‌های ایران در اوایل سال ۱۳۹۷ دولت واردات پوشاک را همچون بسیاری از اقلام وارداتی دیگر ممنوع کرد. بدین ترتیب واردات رسمی به نفع قاچاق کنار کشید. موضوعی که همواره مورد نقد فعالان صنعت نساجی و پوشاک بود و ... (جسارت نباشد، بعضی از تحلیل گر‌ها، بوی آمادگی برای افتتاح شعب برند‌های خارجی را هم می‌شنوند. در واقع دعوا روی لباس قاچاق دست دوم نیست و روی لحاف شیخ است). ورای درست یا غلط بودن برنامه دولت برای ممنوعیت واردات پوشاک، باید از دوستان مرزبانی و گمرک پرسید که در بوجود آمدن این چالش چند - چند هستند؟ از ستاد محترم مبارزه با قاچاق ارز و کالا هم باید پرسید، چطورید اخوی جونی‌ها. وقتی ساختار سازمانی شما تناسبی با ماموریت‌ها نداشته و اولویت‌های کاری مشخصی دنباله گیری نمی‌شود، اوضاعی بهتر از این نباید انتظار داشت.

افتخاری عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک ایران با بیان اینکه بازار ۸۵ میلیونی کشور دو دستی تقدیم ترکیه، چین و بنگلادش شده، تصریح کرد: قاچاق پوشاک از ترکیه به طور سرسام آوری در حال افزایش است. این در حالی است که هیچ برنامه‌ای برای حمایت از تولیدکنندگان در داخل وجود ندارد. حتی وزارت صمت پوشاک را از اولویت اول در بحث مقابله با قاچاق خارج و به اولویت پنجم منتقل کرده است.

با کاهش حجم قاچاق پوشاک ، توجهات به پوشاک داخلی بیشتر شده است. هرچند هنوز صنعت پوشاک در ایران از مشکل کهنگی دستگاه ها و ماشین آلات رنج می برد و تکنولوژی بکار رفته در این صنعت مربوط به دهه ها قبل است.باید دید با یک سال از وضع ممنوعیت واردات قانونی در صنعت پوشاک و در ادامه نظارت بیشتر چه تغییراتی در این زمینه به‌وجود آمده است‌.