در این روزهای پایانی مهرماه سرنوشت تنها کرسی قانونی صیانت از حقوق نادیده گرفته شده ی کل استان به خصوص مرکز استان مظلوم ما طی این شانزده سال در گرو یک تصمیم مبنی بر منطق و دلسوزی و به دور از تعصب و منیت و خودخواهی می باشد. یک تصمیم سرنوشت ساز که به نظر یا اکثریت مطلق و اندیشه غالب (اندیشه اصلاحات) در استان به انزوای تحمیلی شانزده ساله ادامه خواهد داد و یا با رسیدن به یک نقطه مشترک و مطلوب اکثریت ،خونی تازه به رگهای استان سراسر پتانسیل ما سرازیر خواهد شد و با دمیدن صور امید غبار یاس را از چهره مردم ما خواهد زدود.