شاید از بد شانسی سعد حریری بود که پدر فقیدش پس از سقوط بغداد در سال ۲۰۰۳ در ماه مارس سال ۲۰۰۵ در سناریوی پیچیده منطقه‌ای – بین‌المللی با اهداف ایجاد فتنه مذهبی در خاورمیانه ترور شد و از دنیا رفت. از این پس مردی جوان و بی تجربه متولد ۱۹۷۰ در ریاض از خاندانی ثروتمند به ارث سیاسی پدر در مکانی رسید که سراسر آن را جنگ و آتش و نقشه‌های بلند بالای ارتش‌های قوی بین‌المللی در عراق، سوریه و لبنان فراگرفته بود، معادلات و سناریوهایی که دولتهایی بزرگ و پرقدرت نمی‌توانستند آن را بر دوش خود تحمل کنند چه رسد برای جوانی ۳۵ ساله آن هم در لبنانی که مرکز تاثیر و قلب بازی‌های بزرگ امنیتی و نظامی خاورمیانه بود.