متاسفانه سال‌های سال است که حوزه دانشی و فکری جهان اسلام و منظومه فکری - دانشی شیعه از کمبود شناخت و معرفی ناکافی امام حسن به جامعه و نسل جوان، در رنج است. به راحتی می‌توان بر اساس شواهد موجود قضاوت نمود که متفکران شیعه، دارای اهمالی آشکار در معرفی درست امام حسن به جامعه بوده و آثار زیان بار این غفلت، در قالب برداشت‌های نادرست عمومی از سبک و شیوه زندگی آن حضرت مشاهده می‌شود. آیا تاکنون به مظلومیت‌های امام حسن و زجر‌های کشیده شده توسط آن حضرت فکر کرده ایم؟

این است آنچه وصیت می کند بدان حسن بن علی به برادرش حسین بن علی: وصیت می کند که گواهی دهد معبودی جز خدای یکتا نیست که شریک ندارد، او پرستش می کند او را بدان جهت که شایسته پرستش است، شریکی در سلطنت ندارد و سرپرستی از خواری برای او نیست، و براستی که هر چیزی را او آفریده و بخوبی و به طور کامل اندازه گیری آن را مقدر فرموده، و شایسته ترین معبود، و سزاوارترین کسی است که او را ستایش کنند، هر که فرمانبرداری او کند راه رشد را یافته، و هر کس که نافرمانیش کند به گمراهی و سرگشتگی افتاده و هر کس به سوی او بازگردد راهنمایی گشته است.