باور عمومی درباره ناتوانی ایران برای افتتاح پروژه‌های بزرگ نظیر آنچه در دو دهه اخیر در چین و ترکیه و امارات رخ داده، حول محور اقتصاد نفتی و دولتی می‌چرخد. مواردی که از نظر نگارنده دارای اهمیت بوده ولی دلیل اصلی وضعیت کنونی ما نمی‌توانند باشند. به نظر می‌رسد بی‌توجهی به چنین پروژه‌های مهمی در ایران، لزوماً ارتباطی به نفت ندارد. شاهد این ادعا هم کشورهای نفتی حاشیه خلیج فارس مثل قطر و امارات هستند که به‌رغم تاثیر کاملاً واضح درآمد نفتی بر اقتصاد ملی در این دو کشور، طی چند دهه اخیر فراساختارها و زیرساخت‌های عظیمی را در محدوده جغرافیایی خود تاسیس کرده‌اند.