متاسفانه در جامعه‌ی ایرانی علی رغم تمام حرکات و کوشش‌ها در قرن اخیر، هنوز شاهد حضور و ظهور حزب و کارکرد حزبی به معنای واقعی کلمه نیستیم. این امر ناشی از دلایل متعددی‌ست که می‌توان به صورت مفصل به شرح آنها پرداخت. انفعال احزاب و نبود کارکرد حزبی نقش ثانویه‌ای را برای دانشگاهیان تعریف می‌کند؛ نقش ثانویه‌ای که از تاسیس دانشگاه تهران تا کنون بر دوش دانشگاه باقی مانده است.